دیکتاتورها پیچیده اند؟!

دیکتاتورها پیچیده اند؟!
امیر کاویان
(سقوط پاریس) اثر نویسنده روس «ایلیا ارنبوک» در آستانه انتشار، قسمت دوم داستان، دچار بن‏بست شد؛ زیرا نویسنده قصد داشت در رمان خود، چهره عریانی از آلمان‏ها ترسیم کند و از طرفی معاهده حُسنِ هم‏جواری ۱۹۳۹ بین «استالین» و دولت آلمان امضا شده بود. نویسنده گمان می‏کرد اگر جلد دوم رمان را با حمله به آلمان‏ها منتشر کند با سد سانسور دوران جنگ و انعکاس منفی روی توافق شوروی– آلمان مواجه خواهد شد. ارنبوک نویسنده‏ای بدخلق بود، شبی که در اوج بی‏حوصله‏گی به سر می‏برد زنگ تلفن از نیویورک به صدا در آمد، صدا نامفهوم است و ارنبوک در پشت تلفن داد و بیداد می‏کند. مخاطب در مقابل با صدایی آرام می‏گوید: “رفیق ارنبوک! اوقات‏تان تلخ نشود، این جا رفیق استالین حرف می‏زند.” استالین ادامه می‏دهد: “من با خوشحالی فراوان قسمت اول رمان شما را خواندم، خیلی جالب و مفید است، بگویید ببینم در جلد دوم پسر «ژانت» و «لوسین» و … چه خواهند شد؟!” مجددا استالین ادامه می‏دهد: “بنابراین جلد دوم را به زودی خواهم خواند.” ارنبوک توضیح می‏دهد که اشکال در این است که در جلد دوم مستقیما ارتش آلمان را وارد صحنه خواهد کرد و همان طور که می دانید… . استالین در پاسخ می‏گوید: “خوب نمی‏فهمم چه اشکالی در کار شما وجود دارد؟ زود باشید؛ زود! هر طور که دل‏تان می‏خواهد رمان را بنویسید و منتشر کنید و اگر برای کارتان به اسنادی احتیاج پیدا کردید، به خود من رجوع کنید!”
این برشی از چهره‏ی پیچیده استالین است. رهبر مقتدری که به روایت تاریخ، زدن گل سر به گیسوان دختران جوان را ممنوع کرده بود! آیا رهبران مقتدر و دیکتاتور قبل از آن چه صرفا مهر (دیکتاتوری) به پیشانی‏شان بنشیند، موجوداتی به غایت پیچیده نیستند؟………………

( برای خواندن متن کامل مقاله به شماره ۳۷ کورش مراجعه نمایید)