“”من در زمانی وارد شدم که رونق اقتصادی و تورم ناشی از افزایش قیمت نفت در سال ۱۹۷۳ (۱۳۵۲) در بالاترین حد لجام گسیختگی خود بود. همه مردم در مورد قدرت تازه یافته ایران به نوعی بیماری روحی دچار شده بودند. یکی از ماندنی ترین تاثیرهایی که روی من گذاشته شد، دیدن مقامات ارشد شرکت های مهم بین المللی در تهران بود که حاضر بودند هر نوع بی حرمتی و ناراحتی، حتی خوابیدن در سرسرای هتل ها و بیمارستان ها و … (یک ژاپنی مجبور شد شبی را در یک مسجد به صبح برساند) را تحمل کنند و روزهای متمادی منتظر لطف مقامات ایرانی به امید انجام معامله بمانند. در آن مرحله واضح بود که ایران فرصت بی نظیری به دست آورده است”……..
ماجرا چه بود؟ برای خواندن مشروح این مطلب در شماره ۲۸ کورش ، می توانید یک سال کورش را مشترک شوید و سپس شماره های گذشته را سفارش دهید.
info@kouroshmagazine.com
