راننده اتوبوس پشت ترن سیاست!
امیر کاویان
گوته می گوید: “کسی که از ۳۰۰۰ سال سیر اندیشه ی بشر، بهره ای نگیرد، تهیدست است.” این جمله در عصر امروز که دیوارهای حصر فرو ریخته و انسان با فشار دادن یک دکمه می تواند عظیم ترین دستاوردهای خود را نابود کند، مصداق غم انگیزی دارد.
سیاست و اقتصاد هر دو به مثابه ی علمی هستند که هر قدرت مداری به صرف «زور» نمی تواند بر اریکه ی آن بنشیند. چنین عملی در میان مدت و دراز مدت به فاجعه ای می انجامد که جبران آن شاید غیرقابل تصور باشد.
واقعیت این است که بخش بزرگی از ملت ها با وجود گذر انسان از عصر روشنگری هم چنان در جا می زنند و نه تنها قدمی به سوی ترقی برنداشته اند، سهل است ده ها یا صدها سال به عقب باز می گردند. یک نمونه ساده این که در نزدیکی کشوری چون «ونزوئلا»، «برزیل» حضوری مقتدر در صحنه ی اقتصاد منطقه ایفا می کند. این کشور در صورتی که بتواند توسط حاکمان آگاه و دوراندیش اداره شود و ……. ( برای خواندن متن کامل این مقاله به شماره ۳۰ نشریه کورش مراجعه نمایید)
