عراق؛ کشور بی صاحب!
در عراق هیچ حکومتی جز قدرت سرکوب و کشتن مردم با گلوله های جنگی وجود ندارد. عراق امروز دچار یک دولت بی خاصیت ، یک رییس جمهوری بی اختیار و یک پارلمان نمایشی است که گویی صدای میلیونها مردم به جان امده را نمی شنود. موج اعتراضات مردم بر علیه بی عدالتی و فقر و دیگر معضلاتی که کشورهای خارجی ایجاد کرده اند از چند ماه گذشته آغاز شد. نیروهای پیدا و پنهان به جان معترضان افتادند و دهها و چه بسا صدها نفر تاکنون جان باخته اند.
از اوایل بهمن ماه اعتراضات مردم بار دیگر اوج گرفت. بنا بر گزارش رسانه های خبری، نیروهای امنیتی روز یکشنبه ۶ بهمن برای دومین روز با گلوله های جنگی به جان مردم افتدند و تعدادی را کشتند و تعدادی نیز مجروح شدند. به گزارش خبرگزاری فرانسه حداقل در یک روز ۱۷ نفر کشته شدند. چرا باید به همین سادگی مردم معترض در کشور خود و با پول خود – پول سلاح و گلوله ها- قربانی شوند؟
بنظر می رسد که عراق هیچ چشم انداز امیدوار کننده ای در پیش ندارد. حاکمیت عراق بصورت مافیایی اداره می شود که در سایه ی این مافیا دیگر پدیده ای به اسم ” منطقه سبز بغداد ” نیز معنایی ندارد. دولت ورشکسته شده و به ایران بابت خرید برق و گاز و …. بدهکار است. نکته قابل تامل ، سکوت مجامع جهانی در قبال درگیریهای خونبار عراق است. با وجود هزاران نیروی خارجی در عراق ، سکوت مرگباری در دنیا حاکم است.
