عراق؛ دو قدم با جنگ داخلی
تصور کنید در دوران حکومت حزب بعث ناگهان سه هلیکوپتر بر فراز کاخ صدام حسین ظاهر می شدند و کاخ را به گلوله می بستند!
عراق و افغانستان تا امروز نشان دادند که دارای ساختار محکمی از دموکراسی مردمی نیستند. کابل با تلنگر اوباش ” طالبان” فرو ریخت و عراق تا ترور نخست وزیر پیش رفت و مضحک تر از همه اینکه در عراق همه یکدیگر را نگاه می کنند!
در انتخابات مجلس عراق چیزی بیشتر از ۳۰ درصد از مردم شرکت داشتند. انتخابات صورت گرفت و ناگهان عده ای با سنگ و چوب و سلاح به خیابانها ریختند و نسبت به نتیجه انتخابات اعتراض کردند ، دو روز بعد هم سه به اصطلاح پهپاد بر فراز خانه مصطفی کاظمی رفتند تا نخست وزیر مملکت را قطعه قطعه کنند. این تحرکات در کدام دموکراسی مردمی امکان ظهور و بروز پیدا خواهد کرد؟!
مردم عراق با حضور ۳۰ درصدی در بازی انتخابات نشان می دهند که خسته اند. مردم افغانستان با سکوت مقابل تروریسم طالبانی نشان می دهند بدنبال نان شب خود هستند. بیست سال آزادی نسبی در افغانستان موفق نشد تا مردم را به مشارکت حاکمیت ملی سوق دهد. اکنون وضعیت در عراق به غایت خطرناکتر است. دهها گروه نظامی تشکیل شده و دولت توانایی جارو کردن این دار و دسته های وحشی را ندارد. هر لحظه ممکن است خیابانهای بغداد مرکز جنگ و گریزهای مسلحانه شود و هیات دولت و نمایندگان راه یافته به پارلمان نیز سوار هواپیما شوند و به راهی بروند که ” اشرف غنی” در افغانستان رفت.
عکس:
BBC.COM
