عمل سنجابی در پاریس مورد تایید جبهه ملی بود
گفتگوی سردبیر کورش با علی اردلان
در سال ۱۳۷۷ ، گفتگوهای مفصلی با زنده یاد ” علی اردلان” از رهبران وقت جبهه ملی ایران در منزلش صورت گرفت. این گفتگوها در نشریه سیما و کتاب چای و گپ و سیاست منعکس شد. مواضع من در طرح پرسش ها با رویکردی انتقادی از جبهه ملی در سال ۵۷ بود. برای من این قابل هضم نبود که چرا یک تشکیلات سیاسی ناگهان پس از ۲۵ سال با دبیر کل شدن ” کریم سنجابی” روی تمام خواسته های خود خط بطلان می کشد؟!
اردلان و فروهر خواسته ی میلیونها مردم در خیابانها را مطرح می کردند اما من هنوز هم معتقدم: سازمانهای سیاسی اگر بخواهند نقش پیشتازی داشته باشند ، حتی می توانند بر خلاف بخشی از مردم – نه اکثریت مردم – عمل کنند ، آنها باید چشم انداز آینده را می دیدند و بر اصول خود وفادار می ماندند.
علی اردلان در پاسخ به یکی از پرسش های من که چرا سنجابی در پاریس توافق نامه امضا کرد؟ چنین می گوید:
” آن سه ماده که شما آن را توافق می گویید نه قرارداد ، نه تسلیم ، نه تعهد و نه توافق با آیت الله خمینی تلقی می شود هرگاه به مفاد آن بی غرضانه توجه شود. نوشته مذبور هیچ نوع سندی بشمار نمی آید تا اثری بر آن مترتب باشد. فقط شادروان دکتر سنجابی مواضع جبهه ملی را بیان کرده و تاکید به اصول و روشی می کند که همه معتقد به آن بودند. به علاوه دکتر سنجابی شخصا و پیش خود چنین عملی انجام نداده و اصولا این ملاقات را با موافقت ملیون و فعالین ملی و اتحاد نیروها که بعدا تبدیل به شورای جبهه ملی شد انجام یافت و در آن زمان هیچ کس مخالفتی با آن نکرد بلکه این عمل مرحوم دکتر سنجابی مورد تحسین همگان قرار گرفت…..”
البته در این مورد باید گفت اگر آن سه ماده هیچ سندی نبوده و اصلا توافق هم نبوده ، پس چه بوده است؟! اگر صرقا اعلام مواضع جبهه ملی بوده ، آیا این تشکیلات سیاسی مواضع خود را نمی توانست در بیانیه ها و خبرنامه های خود بیان کند؟!
اصولا هیچ گاه به این پرسش پاسخ داده نشد که آقای کریم سنجابی که برای عزیمت به کنگره بین الملل سوسیالیستها در کانادا از ایران خارج شد ، چگونه هواپیمایش در پاریس نشست؟!
امیر کاویان
