بذارین بخوابم!
امیر کاویان
در اوایل دهه ۸۰ ” رونالد ریگان” رییس جمهوری وقت آمریکا ، با وجود تمام کارنامه ی مثبتی که در داخل امریکا از خود بر جای نهاد و اقتصاد ، سطح بیکاری ، تورم و …. را سر و سامان بخشید و خرابکاری های جیمی کارتر را ترمیم کرد ، با وجود اینکه حضوری قدرتمند در خاور میانه داشت و نطفه سقوط اتحاد جماهیر شوروی را در دوران خودش بست ، اما در برابر زیاده گویی ها و تروریسم معمر قذافی ، فقط گوشه چشمی نشان داد و سالهای باقیمانده را ، چشم هایش را بست و او را آزاد رها کرد.
” خواب بودن” یک سیاستمدار دقیقا به بستر رفتن و خوابیدن طبیعی انسان معنا نمی شود. روسای جمهوری آمریکا هر یک در مقطعی چشمها را بستند و از فاجعه گریختند اما اندکی بعد دامنه ی آتش به داخل خاک خودشان هم نفوذ کرد. اکنون بیل کلینتون می تواند توضیح دهد که چرا در دوره ی خودش در برابر پدیده ” بن لادن” خوابید؟!
نه تنها دولتهای وقت آمریکا ، که بسیاری از دول مطرح اروپا ، استرالیا ، کانادا و ژاپن نیز امثال قذافی ، صدام حسین ، بشار اسد ، نمیری، چاوز ، کاسترو و ….. رها کردند تا هر آنچه می توانند انجام دهند. از سرکوب مخالفان داخلی تا عملیات خرابکاری و هواپیما ربایی و انفجار فلان مقر نظامیان در لبنان و …. اینها جملگی ترجیح دادند بخوابند. از چین و روسیه حرفی نمی زنم که عملکردی به غایت چندش آور دارند.
امروز هم ” جو بایدن ” می خواهد بخوابد. جدا از اینکه در بعضی جلسات رسمی چشمانش را می بندد که زیاد هم مهم نیست و فقط ابزار مسخرگی و طنز می شود ، در برابر پدیده ای ارتجاعی و خطرناک به اسم ” طالبان” واقعا می خواهد بخوابد. فرداها اگر جنگ داخلی تمام افغانستان را در بر بگیرد ، اگر نیروهای ارتش پاکستان رسما وارد خیابانهای کابل شوند ، اگر پای تاجیکستان به نبرد باز شود ، اگر هند واکنش نشان دهد و دهها اگر دیگر که منطقه را به آتش بکشد ، برای بایدن و تیمش ذره ای اهمیت نخواهد داشت.
جو بایدن از آن قماش آدمهایی است که اگر یک ۲۴ ساعت با او حرف بزنید و دهها سند و شاهد و مدرک مستند ردیف کنید که : آقای رییس کاخ سفید تو اشتباه کردی که میلیونها انسان را تحویل آدمخواران دادی و میلیونها دلار سلاح به آنها بخشیدی …… مطمئن باشید اگر خوابش نبرد ، باز هم همان جملات تکراری و آزاردهنده اش را در توجیه این عمل ابلهانه بازگو خواهد کرد……
